Poważna firma, czyli o tym, skąd może wyłazić słoma

Dawno nie przeżywałam tak przyjemnego lipca. Wolne dni w domu, z rodziną, buszowanie w koronach wiśni, kulinarne szaleństwa, nadrabianie zaległości w wysypianiu się do - o zgrozo! - 9.00 rano... Nie znaczy to jednak, że obijam się na całego. Nie, ja poważnie szukam pracy, rozsyłając CV, śledząc oferty i zdobywając cenne doświadczenie życiowe. :-) Dziś wzbogaciłam się na przykład w całkiem solidny zapasik, którego symbolem powinien być tenże "niewinny" obrazek...

Spokojnie, nie zaproponowano mi pracy w burdelu. ;-) Nic z tych rzeczy.

Na krakowskiej stronie gumtree.pl znalazłam mianowicie ogłoszenie młodej krakowskiej firmy, poszukującej współpracowników, którzy zajmowaliby się na zlecenie/umowę o dzieło składem i grafiką. Czyli czymś, co potrafię i lubię robić. :-) Ponieważ ogłoszenie brzmiało dość tajemniczo, napisałam wstępnego maila z prośbą o podanie szczegółów, nie chcąc w ciemno podawać swoich danych osobowych nieznajomym ogłoszeniodawcom...

Na odpowiedź czekałam... 8 dni. Pełen profesjonalizm, biorąc pod uwagę, że firma promuje się jako prowadząca dynamiczne działania oficyna, oferująca błyskawiczne, bo 48-godzinne okresy próbne.

Wreszcie doczekałam się! Dostałam odpowiedź z propozycją złożenia pocztówek zawierających tego typu obrazeczki i teksty po angielsku oraz japońsku. Firma, która na stronie www przedstawia się jako szkoła językowa (mieszcząca się przy ul. Dunajewskiego 6), w ogłoszeniu pisze:

Oferujemy proste i przejrzyste warunki współpracy - 24-48 godzinny okres próbny (złożenie 1 artykułu/tekstu do któregoś z w/w czasopism, bądź jednej z ofert związanych z pismem - co posłuży głównie budowaniu portfolio, oraz, jeśli praca zaspokoi nasze oczekiwania pojawi się w magazynie - nazwisko w stopce - lub sieci), po zaliczeniu którego podpisujemy kontrakt z wynegocjowanymi stawkami na rozmaite projekty, które realizujemy.

Jeśli pocztówki z wyraźnym podtekstem seksualnym (co tam, podtekst! Toż to jawne epatowanie erotyką na prawo i lewo...) to "artykuły/teksty do czasopism, to ja chyba mam zainstalowane w łepetynie jakieś przedawnione definicje! I ja się mam czymś takim chwalić w portfolio?

Ja rozumiem, że manga rządzi się swoimi prawami. Ale do kroćset, to już chyba lekka przesada? ;-)

No dobrze, po przyjrzeniu się kilkunastu obrazkom w tym stylu postanowiłam odpisać grzecznie, że jednak ten "styl artystyczny", jaki prezentują załączniki, zdecydowanie mi nie odpowiada - i że dziękuję za możliwość zapoznania się z ofertą współpracy, ale w tym momencie nie będę nią zainteresowana. Odpisałam szybko, konkretnie i grzecznie.

Po chwili jednak otrzymałam odpowiedź następującej treści:

To może mi Pani odpowiedzieć, po co szuka Pani pracy? Niezmiernie mnie to interesuje - zlecenie to zlecenie. Napiszę tylko tyle - jeśli zamierza Pani obrazy malować, to niech je Pani maluje, a nie zawraca głowy poważnym ludziom.

Poważny człowiek (nazwisko i imię znane redakcji - czyli mnie) oburzył się niczym dziecko, któremu zabrano zabawkę! Śmiech na sali... Ale wkurzyłam się. Będzie mi tu erotoman jeden pisał o powadze, podczas gdy sam zachowuje się jak rozwydrzony bachor! Odpisałam więc skromnie: Proszę samemu sobie odpowiedzieć, czy taka postawa jak Pańska świadczy o powadze, o której Pan pisze.

Boże, jeśli wszyscy ludzie poważni to takie nadęte bufony, którym wydaje się, że ich oferty powinno przyjmować się na klęczkach, w pokorze i z dziękczynnym hymnem na ustach, to ja nigdy nie chcę być poważna.

Na odzew nie trzeba było i tym razem czekać:

Świadczy tylko o niechęci wobec osób, które same nie wiedzą czego chcą i marzą o świetnie płatnych posadach, kierowaniu zespołem, a do pracy zabrać się nie potrafią. Na co dzień współpracuję z wieloma osobami, niestety jest to typowo polska przypadłość. Tu, w kraju, tylko udaje się, że chce się pracować. Jest to przykre i żenujące.

W tym miejscu pragnę raz jeszcze podkreślić, że mój pierwszy mail - wysłany jako odpowiedź na ogłoszenie - zawierał jedynie pytanie o doprecyzowanie ogłoszenia... Uderzanie w tony "narodowo-wyzwoleńcze" i granie na najbardziej utartych stereotypach - cóż za klasa, mhmmm...

I tak dalej w tym guście...

Ech, co za ludzie... Nie chce mi się już pisać - w końcu stare przysłowie pszczół mówi: "Nigdy nie dyskutuj z idiotą: najpierw sprowadzi Cię na swój poziom, a potem pokona doświadczeniem". Ale powalające jest dla mnie to, że są na tym świecie ludzie tak butni i tak zaślepieni własną "wielkością", że zapominają nawet w tak prostych sprawach o podstawowych zasadach grzeczności... Przykre. Słoma wyłażąca z japonek.

P.S. Na pociechę macie jeszcze jeden ambitny obrazek - wizualizację tzw. japońskiej pop-kultury, która najwyraźniej wytrwale dąży w stronę soft-porno. ;-) Dobrego (?) wieczoru życzy zdegustowany Nulek, wychowany na powieściach dla XIX-wiecznych grzecznych dziewcząt.

P.S.2. Jeśli ktoś z Was chciałby sobie pooglądać więcej takich "cudów" grafiki, polecam kontakt z firmą: pracuj.z.nami@yokatta.eu. Mocne wrażenia - gwarantowane. :-P